Ο Δήμος Καβάλας και το Γεωτεχνικό Επιμελητήριο Παράρτημα Ανατολικής Μακεδονίας, υπενθυμίζουν στους καλλιεργητές τις δυσμενείς συνέπειες που επιφέρει στο έδαφος, στο περιβάλλον και στην υγεία των ανθρώπων το απαράδεκτο φαινόμενο της καύσης της καλαμιάς.
Υπενθυμίζεται ότι απαγορεύεται η καύση των φυτικών υπολειμμάτων (σιτηρά, αραβόσιτος, ηλίανθος κλπ.) και ότι επιβάλλονται κυρώσεις σύμφωνα με την Πολλαπλή Συμμόρφωση στα πλαίσια της Ενιαίας Ενίσχυσης. Πρόκειται για μία πρακτική η οποία δεν προσφέρει τίποτε το θετικό, αλλά αντιθέτως προκαλεί σημαντικές αρνητικές επιπτώσεις:
Α) Στη γονιμότητα του εδάφους, με την καταστροφή της οργανικής ουσίας, με συνέπεια να υπονομεύονται οι μελλοντικές αποδόσεις. Στα φυτικά υπολείμματα περιέχονται μεγάλες ποσότητες θρεπτικών στοιχείων, μεταξύ των οποίων είναι και το άζωτο, το οποίο με την καύση χάνεται εξ ολοκλήρου στην ατμόσφαιρα. Η καύση λοιπόν των φυτικών υπολειμμάτων συνεπάγεται τεράστιες απώλειες αζώτου, το οποίο ενώ θα μπορούσε να ανακυκλωθεί προς όφελος της γονιμότητας του εδάφους και του παραγωγού, μεταφέρεται στην ατμόσφαιρα επιτείνοντας το πρόβλημα των αερίων του θερμοκηπίου.
Β) Στη μείωση της διήθησης του νερού της βροχής και της άρδευσης στο έδαφος. Διάφορες λιπώδεις ουσίες των υπολειμμάτων προσκολλώνται μετά την καύση αυτών στα εδαφικά σωματίδια που τα καθιστούν υδρόφοβα. Αυτό σημαίνει ότι υπάρχει κακή στράγγιση του χωραφιού. Γ) Εξαιτίας της κακής στράγγισης παρατηρούνται συχνά ασφυκτικά φαινόμενα στα φυτά και αυξάνονται σημαντικά οι μυκητολογικές ασθένειες τόσο του ριζικού συστήματος, όσο και του υπέργειου μέρους των φυτών. Δ) Επίσης, συνέπεια των παραπάνω (καταστροφή της οργανικής ουσίας, κακή στράγγιση, ασθένειες της ρίζας) είναι η κακή θρέψη των φυτών.
Ε) Η καύση δεν καταπολεμάει τα έντομα που διαχειμάζουν μέσα στην καλαμιά (πυραλίδα, σεζάμια). Έχει αποδειχθεί εδώ και πολλές δεκαετίες ότι, για διάφορους λόγους που σχετίζονται με τη βιολογία των εντόμων αυτών (διάπαυση), με τη σχετικά μεγάλη ταχύτητα της φλόγας και την ανατομία της καλαμιάς του αραβοσίτου (ισχυρό σκληρέγχυμα κάτω από τον Α. Στελέχη αραβοσίτου πίσω από το μέτωπο της φλόγας. Β. Η καύση τους είναι σε μεγάλο ποσοστό ημιτελής και για μια σειρά λόγων δεν επηρεάζει σημαντικά την επιβίωση των προνυμφών σε διάπαυση μέσα στο στέλεχος. Α Β φλοιό και υγροσκοπική εντεριώνη), οι προνύμφες των εντόμων αυτών δεν θανατώνονται από την καύση, η οποία τελικά δεν περιορίζει τους πληθυσμούς τους.
Στ) Η καύση δεν καταπολεμάει ούτε τα έντομα εκείνα που διαχειμάζουν εντός του εδάφους (πράσινο σκουλήκι, διαβρώτικα κλπ.), επειδή το βάθος στο οποίο φθάνει η θερμότητα της φωτιάς είναι μικρό. Αντίθετα, από την καύση αποδεκατίζονται οι πληθυσμοί των ωφελίμων αρπακτικών και παρασιτικών εντόμων που διαχειμάζουν στο έδαφος, τα οποία λόγω του μικροσκοπικού τους μεγέθους είναι ευάλωτα στη φωτιά. Τα ωφέλιμα έντομα είναι αυτά που κρατούν χαμηλά τους πληθυσμούς των εντόμων-εχθρών των καλλιεργειών (πράσινο σκουλήκι, πυραλίδα, σεζάμια, διαβρώτικα κλπ.). Αποτέλεσμα όλων αυτών είναι να μην επηρεάζονται οι πληθυσμοί των εχθρών της καλλιέργειας, με συνέπεια την αύξηση των προσβολών στην επόμενη καλλιεργητική περίοδο και λόγω του περιορισμένου παρασιτισμού από την καταστροφή των ωφελίμων.
Ζ) Η καύση προκαλεί αυξημένη διάβρωση του εδάφους και απώλεια του επιφανειακού, γόνιμου εδάφους με απορροή, ιδίως σε επικλινή εδάφη. Η μακροπρόθεσμη συνέπεια της διάβρωσης είναι η ερημοποίηση των εδαφών.
Η) Μεγάλης σημασίας ζήτημα είναι και οι επιπτώσεις στην υγεία κυρίως ευπαθών ομάδων πληθυσμού (παιδιά, ηλικιωμένοι, ασθενείς) εξαιτίας των αναπνευστικών και άλλων προβλημάτων που καταγράφονται όταν γίνεται καύση των καλαμιών. Ο Νομός Δράμας είναι μία κλειστή περιοχή και οι συνθήκες που επικρατούν την περίοδο της καύσης των καλαμιών δημιουργούν συχνά θερμοκρασιακή αναστροφή. Το φαινόμενο αυτό συγκεντρώνει χαμηλά τον καπνό της καύσης και οι επιπτώσεις στην υγεία είναι σημαντικές ακόμη και στις μη ευπαθείς ομάδες πληθυσμού.
Θ) Τέλος, η καύση είναι συχνή αιτία πρόκλησης πυρκαγιών. Η Πυροσβεστική Υπηρεσία κάνει μηνυτήριες αναφορές σε πολλές περιπτώσεις καύσης φυτικών υπολειμμάτων σύμφωνα με τις ισχύουσες Πυροσβεστικές Διατάξεις.
Διαχείριση της καλαμιάς. Η ωφέλεια στο έδαφος από τη συγκράτηση περισσότερου βρόχινου νερού και από τη μείωση της εξάτμισής του, συνδέεται άμεσα με το καλό φύτρωμα των σπόρων. Η συγκράτηση της υγρασίας είναι τόσο καλύτερη όσο καλύτερη είναι η κάλυψη του εδάφους από τα φυτικά υπολείμματα. Για τους λόγους αυτούς το κάψιμο τις καλαμιάς θα πρέπει να αποφεύγεται. Τα οφέλη από την μη καύση της καλαμιάς είναι πολύ μεγαλύτερα από τις τυχόν δυσκολίες που μπορεί να προκαλούνται από τα υπολείμματα στις καλλιεργητικές εργασίες.
Θα πρέπει να γίνονται οι παρακάτω ενέργειες:
• Να προτιμώνται οι θεριζοαλωνιστικές μηχανές με καταστροφέα των υπολειμμάτων.
• Άμεση ενσωμάτωση στο έδαφος, ή βόσκηση της καλαμιάς και ενσωμάτωση στο έδαφος των υπολειμμάτων μετά τη βόσκηση.
• Σε περίπτωση πολλών υπολειμμάτων, μπορεί να υποβοηθηθεί η αποικοδόμησή τους με την προσθήκη 2 μονάδων αζώτου/στρ. (π.χ. 8-10 κιλά θειϊκής αμμωνίας/στρ.) πριν το όργωμα. Η ποσότητα αυτή του λιπάσματος δεν χάνεται από το έδαφος και το υπολογίζουμε αφαιρώντας το από τα λιπάσματα της επόμενης καλλιέργειας.
• Τα κλαδεύματα των δένδρων συνίσταται να αξιοποιούνται ως ανανεώσιμος ενεργειακός πόρος στον οικιακό τομέα (τζάκια-ξυλόσομπες) ή να ενσωματώνονται σε σωρούς κομπόστας μετά από ψιλοτεμαχισμό.
Για όλους αυτούς τους λόγους παρακαλούνται οι καλλιεργητές να μην προβαίνουν σε καύση των υπολειμμάτων.
Δυσμενείς συνέπειες από την καύση της καλαμιάς
