Με κάθε επισημότητα απονεμήθηκαν στο Δημοτικό Ωδείο Δράμας τα βραβεία του 42ου Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους της πόλης.
Η ταινία «Index» του Νικόλα Κολοβού, ένα 12λεπτο μονοπλάνο με φόντο το προσφυγικό δράμα ήταν η μεγάλη νικήτρια, κερδίζοντας τον Χρυσό Διόνυσο.
Πριν την απονομή των βραβείων, ο Καλλιτεχνικός Διευθυντής της διοργάνωσης Αντώνης Παπαδόπουλος συγκίνησε μιλώντας θαρραλέα για τη σοβαρή περιπέτεια υγείας του, τονίζοντας πως το φεστιβάλ ολοκληρώθηκε επαγγελματικά και με επιτυχία, ενώ ανέφερε χαρακτηριστικά: «Λύγισα αλλά δεν τσακίστηκα».
Αργότερα, τη σκυτάλη πήρε ο Γενικός Γραμματέας Σύγχρονου Κινηματογράφου Νικόλας Γιατρομανωλάκης, στην πρώτη του επίσκεψη στο φεστιβάλ της Δράμας. Με φόντο αποφάσεις που θα βελτιώσουν την εικόνα και τη λειτουργία του θεσμού οι οποίες ακόμη δεν έχουν υλοποιηθεί, όπως η ανακατασκευή της Καπναποθήκης και η δημιουργία προγράμματος κινηματογραφικών σπουδών, ο κύριος Γιατρομανωλάκης υπογράμμισε την προσπάθεια κατάρτισης μιας νέας στρατηγικής για τον εθνικό κινηματογράφο, πέρα και πάνω από πρόσωπα.
Ο δήμαρχος Δράμας Χριστόδουλος Μαμσάκος, αφού ευχαρίστησε όλους τους συντελεστές του Φεστιβάλ, την επιτροπή και τους σκηνοθέτες κάνοντας ιδιαίτερη μνεία στον Αντώνη Παπαδόπουλο για την προσφορά του, υπογράμμισε πως «θα συνεχίσουμε το ίδιο μαχητικά μέχρι να γίνει πραγματικότητα το εγχείρημα της Σχολής Κινηματογράφου στη Δράμα».
Η ταινία «Index» του Νικόλα Κολοβού αναδείχθηκε μεγάλη νικήτρια αποσπώντας το Χρυσό Διόνυσο. Η μικρού μήκους που συζητήθηκε και δίχασε περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη, φέρνει στον Κολοβό το δεύτερο Χρυσό Διόνυσο μετά το αξιέπαινο «Σύκο» (2015).
Η υπόθεση του «Index» περιστρέφεται γύρω από ένα μικρό παιδί πρόσφυγα, το οποίο εγκλωβίζει το δάχτυλό του στην καρότσα του φορτηγού που μεταφέρει εκείνο, την οικογένειά του και άλλους πρόσφυγες στην ακτή όπου τους περιμένει βάρκα για τη μεταφορά τους στη Δύση. Μόλις φτάσουν στο σημείο οι γονείς του παιδιού αναζητούν πάση θυσία έναν τρόπο για να απελευθερώσουν το παιδί ώστε να προλάβουν να φύγουν.
Ως μόνιμος κάτοικος Σουηδίας, ο Κολοβός έστειλε ευχαριστήριο μήνυμα για τη βράβευσή του στο οποίο αναφέρει ότι εμπνεύστηκε την ταινία «από το γιο μου που είχε μανία να βάζει το χέρι του σε όποια τρύπα έβρισκε!», ενώ πρόσθεσε πως στην πραγματοποίηση της ταινίας συμμετείχαν και πρόσφυγες.
Όσο για τον βραβευμένο με Χρυσό Φοίνικα Βασίλη Κεκάτο η ταινία του «Η Απόσταση Ανάμεσα στον Ουρανό και Εμάς» αποχωρεί από τη Δράμα με τρία βραβεία: σκηνοθεσίας για τον ίδιο, ανδρικής ερμηνείας για τον Νικολάκη Ζεγκίνογλου, ενώ ο έτερος πρωταγωνιστής Ιώκος Ιωάννης Κοτίδης απέσπασε εύφημο μνεία. Κατά την παραλαβή του βραβείου του ο Κεκάτος δήλωσε: «Χαίρομαι που κάναμε την πανελλήνια πρεμιέρα μας στη Δράμα. Πριν πέντε χρόνια πρωτοήρθα εδώ με τον “Ανάδρομο”. Ήμουν γεμάτος προσδοκία, όμως τότε δεν άκουσα ποτέ το όνομά μου στα βραβεία. Σήμερα, αφιερώνω αυτό το βραβείο σε όλα τα παιδιά που δεν άκουσαν το όνομά τους, γιατί μπορούν να κάνουν τα πάντα». Με τη σειρά του ο Κοτίδης αφιέρωσε το δικό του βραβείο στη μνήμη των Βαγγέλη Γιακουμάκη και Ζακ Κωστόπουλο με την αιτιολογία πως «εν έτει 2019 άνθρωποι σαν κι αυτούς δολοφονούνται…»
Τρία βραβεία απέσπασε επίσης το «Ρουζ» (Κωστής Θεοδοσόπουλος), ενώ από δύο μοιράστηκαν τα «Sad Girl Weekend» (Λήδα Βαρτζιώτη & Δημήτρης Τσακαλέας) και «Το Βάρος της Θάλασσας» (Κωστής Αλεβίζος). Ο Θεοδοσόπουλος κέρδισε τα βραβεία πρωτοεμφανιζόμενου σκηνοθέτη και σεναρίου, ενώ η Ιωάννα Λυγίζου εκείνου για το μακιγιάζ. Βαρτζιώτη και Τσακαλέας κράτησαν το βραβείο καλύτερης σπουδαστικής ταινίας και κουστουμιών (Βαγγέλης Καμπέρης), με το ποιητικό φιλμ του Αλεβίζου να διακρίνεται για τη φωτογραφία (Γιώργος Φρέντζος) και την ερμηνεία που έδωσε η ταλαντούχα Σίσσυ Τουμάση.
Ακόμη, δύο βραβεία κρατά στα χέρια του ο Στέλιος Κουπετώρης για το πολιτικά φορτισμένο «W», ενώ τέλος, θερμή ανταπόκριση στις Ενώσεις και τα Σωματεία βρήκε το τρυφερό «Mila» του Ανδρέα Βακαλιού, ο οποίος τιμήθηκε τριπλά από την Πανελλήνια Ένωση Κριτικών Κινηματογράφου, την Ένωση Ελλήνων Κινηματογραφιστών και Ομοσπονδία Κινηματογραφικών Λεσχών Ελλάδας, χάρη στο γεμάτο καρδιά πορτραίτο του μιας ιδιαίτερης σχέσης πατέρα – κόρης.
Τα βραβεία του 42ου Φεστιβάλ Δράμας
Χρυσός Διόνυσος: «Index» (Νικόλας Κολοβός)
Βραβείο Σκηνοθεσίας: Βασίλης Κεκάτος («Η Απόσταση Ανάμεσα στον Ουρανό και Εμάς»)
Βραβείο «Σωκράτης Δημητριάδης» για την καλύτερη ταινία της κατηγορίας «Ελληνες του Κόσμου»: «Υπνοβατώντας» (Μελίσσα Αναστάση)
Ειδικό βραβείο πρωτοεμφανιζόμενου σκηνοθέτη «Ντίνος Κατσουρίδης»: Κωστής Θεοδοσόπουλος («Ρουζ»)
Βραβείο « Τώνια Μαρκετάκη» για την καλύτερη γυναίκα σκηνοθέτη: Άρτεμις Αναστασιάδου («I Am Mackenzie»)
Βραβείο Καλύτερης Σπουδαστικής Ταινίας: «Sad Girl Weekend» (Λήδα Βαρτζιώτη & Δημήτρης Τσακαλέας)
Βραβείο Animation: «Βίαιη Εξίσωση» (Αντώνης Ντούσιας)
Βραβείο Ντοκιμαντέρ: «Κλεονίκη» (Άννα Αντωνοπούλου)
Τιμητική Διάκριση Φωτογραφίας: Γιώργος Φρέντζος («Το Βάρος της Θάλασσας»)
Τιμητική Διάκριση Σεναρίου: Κωστής Θεοδοσόπουλος («Ρουζ»)
Τιμητική Διάκριση Καλύτερης Γυναικείας Ερμηνείας: Σίσσυ Τουμάση («Το Βάρος της Θάλασσας»)
Τιμητική Διάκριση Καλύτερης Ανδρικής Ερμηνείας: Νικολάκης Ζεγκίνογλου («Η Απόσταση Ανάμεσα στον Ουρανό και Εμάς»)
Τιμητική Διάκριση Μοντάζ: Λίβια Νερουτσοπούλου («Κάρτ Ποστάλ από το Τέλος του Κόσμου»)
Τιμητική Διάκριση Πρωτότυπης Μουσικής: Νίκος Γιαννακάκης & Δημήτρης Γιαννούλης («Chopper»)
Τιμητική Διάκριση Ήχου: Γιάννης Αντύπας («Pathologies of Everyday Life»)
Τιμητική Διάκριση Σχεδιασμού Ήχου: Χρήστος Γιαννακόπουλος («Sable Noir»)
Τιμητική Διάκριση Σκηνικών: Χρήστος Συμεωνίδης («Για Χρόνια Πλάγιαζα Νωρίς»)
Τιμητική Διάκριση Κοστουμιών: Βαγγέλης Καμπέρης («Sad Girl Weekend»)
Τιμητική Διάκριση Ειδικών Εφέ: «W» (Στέλιος Κουπετώρης)
Τιμητική Διάκριση Μακιγιάζ: Ιωάννα Λυγίζου («Ρουζ»)
Εύφημος Μνεία: «Μάγκας» (Αλέξανδρος Κακανιάρης)
Εύφημος Μνεία: Ιώκο Ιωάννης Κοτίδης («Η Απόσταση Ανάμεσα στον Ουρανό και Εμάς»)
Βραβείο Π.Ε.Κ.Κ. (Πανελλήνια Ένωση Κριτικών Κινηματογράφου) για το Εθνικό Διαγωνιστικό Τμήμα: «Mila» (Ανδρέας Βακαλιός)
Βραβείο Ένωσης Ελλήνων Κινηματογραφιστών για την καλύτερη φωτογραφία από νέο Έλληνα κινηματογραφιστή: Φίλη Ολσέφσκι («Mila»)
Βραβείο Τεχνικής Αρτιότητας της Ένωσης Τεχνικών Κινηματογράφου και Τηλεόρασης ΕΤΕΚΤ: «W» (Στέλιος Κουπετώρης)
Βραβείο Ο.Λ.Κ.Ε. (Ομοσπονδίας Κινηματογραφικών Λεσχών Ελλάδας): «Mila» (Ανδρέας Βακαλιός)
«Κίνητρα» Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου: «Στο Δωμάτιο» (Γεωργία Σωτήρχου) / «Mila» (Ανδρέας Βακαλιός) / «Ο Καραγκιόζης» (Μιχάλης Γιγιντής)
Η υπουργός Πολιτισμού και Αθλητισμού κ. Λίνα Μενδώνη στην έναρξη του 42ου Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας
Την Κυριακή 15 Σεπτεμβρίου 2019, η υπουργός Πολιτισμού και Αθλητισμού κ. Λίνα Μενδώνη παρευρέθηκε στην τελετή έναρξης της 42ης διοργάνωσης του Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας, όπου απηύθυνε χαιρετισμό.
Ακολουθεί ο χαιρετισμός της υπουργού:
“Με μεγάλη χαρά βρίσκομαι, απόψε, ανάμεσά σας, στην 42 η φθινοπωρινή
συνάντηση του Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους, στη Δράμα.
Ανάμεσα σε ανθρώπους που αγαπούν με πάθος τον κινηματογράφο, ενισχύοντας με την παρουσία τους τη φυσιογνωμία και την ιδιαιτερότητα της πόλης.
Από το ίδιο πάθος, μια νεανική παρέα εξωστρεφών Δραμινών, δημιούργησε την Κινηματογραφική Λέσχη της πόλης, που γέννησε πριν από 42 χρόνια το Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους.
Η Δράμα, πριν από το Φεστιβάλ, ήταν μια πόλη εκτός των μεγάλων πολιτιστικών προορισμών. Αυτό δεν ισχύει πια. Το όνειρο έγινε θεσμός, με σημαντικές πολιτιστικές δράσεις. Παράλληλα, και ας μην το λησμονούμε, το Φεστιβάλ συνεισφέρει στην οικονομική ανάπτυξη της πόλης.
Η δημιουργία του διεθνούς διαγωνιστικού τμήματος, το 1995, ήταν το μεγάλο άλμα προς την εξωστρέφεια. Το Φεστιβάλ προσελκύει επώνυμους ξένους δημιουργούς επιβεβαιώνοντας τη διεθνή αποδοχή του. Οι 199 ταινίες, από 64 χώρες, που συμμετέχουν στο φετινό πρόγραμμα, αποδεικνύουν με τον πιο εύγλωττο τρόπο τη διεθνή καταξίωση του θεσμού στον κόσμο του κινηματογράφου.
Το Φεστιβάλ είναι ζωντανός οργανισμός που αφουγκράζεται τις απαιτήσεις των καιρών και οι ευαίσθητες αντένες του συλλαμβάνουν τα μηνύματα, που
διαμορφώνουν το μέλλον μας. Στο πέρασμα των 42 ετών άλλαξαν πολλά. Ένα όμως έμεινε ίδιο και αναλλοίωτο: Η χαρά και η συγκίνηση που παίρνουν οι πρωτοεμφανιζόμενοι κινηματογραφιστές βλέποντας να προβάλλεται η δουλειά τους στη μεγάλη οθόνη.
Το Φεστιβάλ είναι ένα ανοικτό παράθυρο προς τον κόσμο, από όπου το κοινό θεάται το έργο τους.
Σχεδόν όλοι οι σκηνοθέτες που έγραψαν και γράφουν την κινηματογραφική ιστορία της Ελλάδας πέρασαν από το Φεστιβάλ: Γύρισαν, με νεανικό ενθουσιασμό, την πρώτη τους ταινία και ήρθαν εδώ να μοιραστούν τη δουλειά τους. Να εισπράξουν το πρώτο τους χειροκρότημα.
Το Φεστιβάλ ενισχύει την αυτοπεποίθησή τους προς την «ενήλικη» καλλιτεχνική ζωή τους. Αφουγκράζεται την αγωνία, όχι μόνο της συμμετοχής στην Τέχνη της εικόνας, αλλά και της αποδοχής τους από εκείνους που θεωρούν πρωτοπόρους. Τη συμμετοχή στην κινηματογραφική Τέχνη, που μπορεί να έχει κανόνες ως
βιομηχανία, αλλά είναι εξαίσια δημιουργική έκφραση της ανθρώπινης ευαισθησίας.
Έρχονται εδώ, νέοι σκηνοθέτες, αισιόδοξοι και ορμητικοί, για να δοκιμάσουν πειραματικούς τρόπους κινηματογραφικής γραφής, προσβλέποντας στον ζωηρό διάλογο με το κοινό της πόλης και με το κοινό του Φεστιβάλ. Στο πρόσωπο τους η Δράμα ανακάλυψε μια ακόμη διάσταση της κοινωνικότητας της.
Σήμερα, η πανέμορφη υδάτινη πόλη σας, η Δράμα των Πηγών της Αγίας Βαρβάρας, η πόλη του βουνού των λουλουδιών, των παλιών καπνομάγαζων από την εποχή της εμπορικής της ακμής, αλλά και των σύγχρονων υποδομών, διεκδικεί σημαντικό ρόλο στην πολιτιστική και οικονομική ανάπτυξη της ευρύτερης περιοχής. Συγκριτικό
πλεονέκτημα είναι και η γεωγραφική της θέση. Ο σύγχρονος πολιτισμός ανθίζει στο Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους και συνυπάρχει αρμονικά με το πολιτιστικό απόθεμα του τόπου σε έναν διάλογο δημιουργικό και ευεργετικό για την Μακεδονία και για την Ελλάδα.
Το Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού οφείλει να είναι δίπλα σας. Αρωγός σε κάθε προσπάθεια που σας τοποθετεί στον ευρωπαϊκό κινηματογραφικό χάρτη.
Γνωρίζω τα προβλήματα, όπως το κτηριακό, την ανακατασκευή της Καπναποθήκης που παραμένει όραμα εδώ και χρόνια και που πρέπει να γίνει πραγματικότητα. Θα το αντιμετωπίσομε όλοι μαζί με την Περιφέρεια, την Τοπική Αυτοδιοίκηση, με όσους έχουν κάνει το Φεστιβάλ κέντρο της δημιουργίας τους. Το Φεστιβάλ χρειάζεται και δικαιούται νέα πνοή.
Η φετινή φθινοπωρινή σύναξη μας γεμίζει ικανοποίηση, γιατί πραγματοποιείται μετά από μια σημαντική διεθνή ελληνική επιτυχία, τη βράβευση της ταινίας μικρού μήκους του Βασίλη Κεκάτου “Η απόσταση ανάμεσα στον ουρανό και εμάς”, που τιμήθηκε με τον Χρυσό Φοίνικα στο φεστιβάλ των Καννών. Είναι ένα ακόμη κορυφαίο παράδειγμα των υψηλών διακρίσεων που κερδίζει η ελληνική ταινία μικρού μήκους σε μεγάλες διεθνείς διοργανώσεις.
Όμως, σήμερα, δεν μπορούμε παρά να θυμηθούμε ότι εδώ, στο Φεστιβάλ της Δράμας, 30 χρόνια πριν, το 1989, τιμήθηκε με το πρώτο βραβείο ο Τάκης Σπυριδάκης με τη «Βέρα Κρουζ». Σήμερα εδώ, στο Φεστιβάλ της Δράμας, τον αποχαιρετούμε με ιδιαίτερη συγκίνηση. Ως ηθοποιός, αλλά και ως δημιουργός, ο Τάκης Σπυριδάκης ήταν το ξεχωριστό μέλος μιας παρέας. Εκείνος που διακρινόταν για το χιούμορ, την τραγικότητα, την ασυμβίβαστη ορμή. Από την εμβληματική για τον νέο ελληνικό κινηματογράφο «Γλυκιά Συμμορία» του Νίκου Νικολαϊδη, ως την
«Λούφα και Παραλλαγή» του Νίκου Περάκη, και τις ταινίες μικρού μήκους, στις οποίες συμμετείχε, ήταν ένας άνθρωπος που αγάπησε με πάθος τον
κινηματογράφο και ζούσε γι αυτόν. Αν και η εντύπωση που άφηνε στους
περισσότερους ήταν το χιούμορ, που μετέδιδε μέσα από τις ερμηνείες του, ως δημιουργός είχε μια έντονη σχέση με τον θάνατο. Στον επίγειο κόσμο δημιούργησε έναν σκληρό «Κήπο του Θεού». Όμως η γεμάτη καλοσύνη ψυχή του, είμαι βέβαιη, θα βρεθεί στον γαλήνιο «Κήπο του Θεού».
Θέλω θερμά να ευχαριστήσω και να συγχαρώ τους νέους δημιουργούς, το νέο έμψυχο δυναμικό του κινηματογράφου μας, που εγγυώνται τη συνέχεια της ελληνικής ταινίας, την εξωστρέφειά της, την καταξίωσή της στο διεθνές περιβάλλον, που αλλάζει ραγδαία στον καταιγισμό των τεχνολογικών εξελίξεων.
Σε όλους που θα διαγωνιστούν για πρώτη φορά, να θυμίσω τους στίχους του Καβάφη:
«Κι αν είσαι στο σκαλί το πρώτο, πρέπει/ νάσαι υπερήφανος κ’ ευτυχισμένος./ Εδώ που έφθασες, λίγο δεν είναι/τόσο που έκαμες, μεγάλη δόξα./ Κι αυτό ακόμη το σκαλί το πρώτο/ πολύ από τον κοινό τον κόσμο απέχει… Εδώ που έφθασες, λίγο δεν
είναι/ τόσο που έκαμες, μεγάλη δόξα.»
Αυτό το πρώτο σκαλί στο Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους της Δράμας, να θυμάστε ότι αποτελεί εφαλτήριο για τις επόμενες επιτυχίες σας.
Εύχομαι σε όλους σας καλή δύναμη!”
